Η χουρμαδιά (Phoenix dactylifera) ανήκει στην οικογένεια των Φοινικοειδών (Arecaceae). Υποστηρίζεται ότι πρωτοεμφανίστηκε στη Βαβέλ, στο Ιράκ, καθώς τα αρχαιότερα αποδεικτικά στοιχεία της
καλλιέργειας της χουρμαδιάς προέρχονται από την περίοδο Eridu (5.000 π.Χ.) του πολιτισμού των Σουμερίων της Μεσοποταμίας. Αυτός ο φοίνικας, γνωστός από τους αρχαίους χρόνους, θεωρούνταν από τους Αιγυπτίους ως σύμβολο γονιμότητας, απεικονιζόταν σε νομίσματα και μνημεία από τους Καρχηδόνιους και χρησιμοποιούνταν ως
διάκοσμος στις στολές σε θριαμβευτικές παρελάσεις από τους Έλληνες και τους Ρωμαίους. Στην χριστιανική παράδοση, τα φύλλα του συμβολίζουν την ειρήνη και θυμίζουν την είσοδο του Χριστού στην Ιερουσαλήμ. Είναι δένδρο αειθαλές, ύψους περισσότερο των 15-20m και ισοπαχή κορμό, όρθιο, στην κορυφή του οποίου υπάρχει ένας ρόδακας από μεγάλα σύνθετα φύλλα. Τα φύλλα είναι τοξοειδή, κυρτά, πτεροσχιδή, λογχοειδή,
επιμήκη 2-6 m. Ο ρυθμός ανάπτυξης του δένδρου είναι αργός. Τα άνθη είναι μικρά, μονήρη, κίτρινα, άσπρα, ή ερυθρά, πάνω σε μεγάλους κρεμοκλαδείς βότρεις. Ο καρπός είναι κυλινδρικός, κίτρινος και εδώδιμος,
ο γνωστός μας χουρμάς.Γενικά η σάρκα, των χουρμάδων στην πλήρη ωρίμανση αποτελείται από σάκχαρα, φυτικές ίνες, νερό, πρωτεΐνες, λιπαρά, μέταλλα και πηκτίνη. Οι χουρμάδες περιέχουν αρκετό σίδηρο και κάλιο, έχουν μέτριες ποσότητες ασβεστίου,
χλωρίου μαγνησίου και θείου, ενώ περιέχουν και φώσφορο. Επίσης περιέχουν μικρές ποσότητες βιταμινών Α1 Β1, Β2 και νικοτινικό οξύ και ίχνη από άλλες βιταμίνες. Εμφανίζει υψηλή περιεκτικότητα στο φυσικό συστατικό της ασπιρίνης (σαλικυλικά).Πρόσφατες μελέτες απέδειξαν πως ο χουρμάς βοηθά στη γονιμότητα καθώς το εκχύλισμά του αυξάνει την ποσότητα του σπέρματος, ενισχύει την παραγωγή σπερματοζωαρίων και βελτιώνει την έκκριση της τεστοστερόνης. Ο καρπός της χουρμαδιάς είναι νοστιμότατος και γλυκός. Η κατανάλωση αποξηραμένων φρούτων, μεταξύ των οποίων και οι χουρμάδες, συνδέονται με χαμηλά ποσοστά εμφάνισης συγκεκριμένων μορφών καρκίνου.